மழை நின்ற பிறகு மழை மெதுவாகக் குறையத் தொடங்கியது. நேரம் இரவு எட்டுக்கு மேல் சென்றிருந்தாலும், இருவருக்கும் அந்த மழை நேரம் ஒரு நொடியைப் போலவே தோன்றியது. அருண், குடையை மெதுவாக மூடினான். மழை நின்றிருந்தாலும், அந்த நனைந்த மணமும், குளிர்ந்த காற்றும் இன்னும் சுற்றி இருந்தது. மீராவின் சேலை முழுவதும் ஈரமாக இருந்தது. அவள் கூந்தலிலிருந்து துளிகள் இன்னும் அவளது முகம் வழியாக விழுந்தன. அந்த துளிகள் வழியும் பாதையை அருண் பார்ப்பதில் இருந்து அவன் பார்வையை மாற்ற முடியவில்லை. "நீ சளி பிடித்துவிடுவாய்… வீட்டுக்குப் போவோம்," — அவன் மெதுவாகச் சொன்னான். மீரா சிரித்தாள். "அருண்… உனக்கு தெரிகிறதா? இந்த மழை எனக்கு எப்போதும் பிடித்தது. ஆனால் இன்று… இது வேற மாதிரி இருந்தது." அவளது குரலில் ஒரு மென்மையான ரகசியம் இருந்தது. அருண் அதை உணர்ந்தான். "வேற மாதிரி?" — அவன் அருகே வந்து கேட்டான். மீரா, அவனது கண்களில் நேராகப் பார்த்தாள். "ஆம்… இந்த மழை… உன்னால்தான் என் உடல் குளிர்ச்சியைக் கூட சூடாக உணர்ந்தது." அந்த வார்த்தைகள், அருணின் இதயத்தைத் தொட்டு, ஒருவிதத் தீப்...
தமிழ் கவிதைகள், காதல் கவிதைகள், இயற்கை கவிதைகள், வாழ்க்கை அனுபவங்கள் மற்றும் உணர்ச்சி பொங்கும் வரிகள். மனதை கவரும் காதல் வரிகள், மனச்சோர்வு நீக்கும் ஊக்கக் கவிதைகள், இயற்கையின் அழகை வர்ணிக்கும் பாசுரங்கள் – எல்லாம் ஒரே இடத்தில். தமிழ் இலக்கியம், கவிதை ஆர்வலர்கள் மற்றும் வாசகர்கள் அனைவருக்கும் இந்த வலைப்பதிவு ஒரு கவிதைத் தேன்கூடு.